Rapport Boekmanstichting over balans tussen betaald en onbetaald werk

Er is ALTIJD iets te doen. Richting een gezonde balans tussen betaald en onbetaald werk.

Onlangs werd nog eens duidelijk gemaakt dat er in de culturele en creatieve sector in grote mate structureel onbetaald wordt overgewerkt. De vrees bestaat dat het deel van deze werkzaamheden dat nog wel wordt betaald onder druk komt te staan door de inzet van vrijwilligers, stagiairs en werkervaringsplaatsen. De professionals in de sector moeten immers de kans krijgen om hun geïnvesteerde tijd voldoende te kunnen kapitaliseren.

‘Er is ALTIJD iets te doen’, verzuchtte een van de respondenten op de enquête die voor dit onderzoek is uitgezet op de vraag naar de redenen om onbetaald werk te verrichten. Werkzaamheden zijn er dan ook volop, de vraag is hoe deze werkzaamheden zo goed mogelijk kunnen worden verdeeld over diegenen die zich binnen de sector inzetten. Het is daarbij van belang om de juiste vragen te stellen om tot een gezonde balans tussen betaald en onbetaald werk te komen. In dit rapport starten we vanuit de vraag hoe de inzet van vrijwilligers, stagiairs en werkervaringsplaatsen (VSW’ers) van invloed is op de culturele en creatieve arbeidsmarktpositie. Daarbij is goed zicht op de verhouding tussen betaald en onbetaald werk van belang. Om te zien of verdringing inderdaad de problematiek is waarop de focus moet worden gelegd wanneer de relatie tussen betaald en onbetaald werk wordt behandeld, is zicht nodig op de feitelijke ontwikkeling van onbetaald werk.

Dit rapport geeft beschikbare gegevens over de inzet van vrijwilligers en stagiairs in de cultuursector, aangevuld met resultaten uit een enquête die naar aanleiding van dit onderzoek is uitgestuurd. Een belangrijke uitkomst is de suggestie om de blik te verleggen van de inzet van verschillende groepen werkenden, naar een sectorbreed inzicht in de verhouding tussen betaald en onbetaald werk. Met dit als startpunt is het gemakkelijker om tot een gezonde balans te komen in de inzet van eenieder die zich met veel hart hard maakt voor de sector.

Bron: Boekmanstichting Kenniscentrum voor kunst, cultuur en beleid