Filmkrant interviewt Bero Beyer over zijn overstap naar het Filmfonds

Vanaf morgen in uw filmtheater, nu al in zijn geheel online: de Filmkrant #422. In dit dubbeldikke zomernummer leest u onder veel meer interviews met Wang Xiaoshuai over So Long, My Son en Mohamed Ben Attia over Weldi, filmlijstjes om de zomer mee door te komen, een spiegelstuk rond Isabelle Huppert en Hong Sang-soo, recensies van alle films die ertoe doen in juli en augustus en een toelichting van IFFR-directeur Bero Beyer (49) over zijn vertrek naar het Filmfonds na de volgende festivaleditie.

Uit het intervieuw:

Beyer begint bij het Filmfonds in een periode dat er veel kritiek is op het Nederlandse filmbeleid. Uit een begin dit jaar door het Filmmakersinitiatief gehouden enquête onder filmmakers spreekt een enorme onvrede, met name over het Filmfonds. Men vindt dat het Filmfonds de artistieke vrijheid van filmmakers beknot met als gevolg voorspelbare en kwalitatief ondermaatse formatfilms, zoals de overkill aan romkoms. Wat Beyer van de kritiek vindt? “Ik heb het gelezen en vind het een serieuze kwestie dat filmmakers niet tevreden zijn. Maar ik ga niet alles over één kam scheren. Er worden ook uitstekende films gemaakt door Nederlandse filmmakers. Zoals Dirty Godvan Sacha Polak, waarmee we dit jaar het festival openden, en Take Me Somewhere Nice van Ena Sendijarevic.”

De felle kritiek van filmmakers op de huidige Filmfondsdirecteur Doreen Boonekamp, die na tien jaar moet opstappen omdat haar maximale benoemingstermijn is verstreken, vindt hij onterecht. “Doreen heeft het heel goed gedaan. Ze heeft veel bereikt. In de tijd dat de crisis uitbrak en er overal bezuinigd werd, slaagde zij erin om automatische financieringsregelingen in te voeren. En iedereen is het alweer vergeten, maar we hadden zes jaar geleden [met Borgman van Alex van Wamerdam, JvdB] sinds veertig jaar weer een film in de competitie in Cannes.”

Lees verder: De Filmkrant