Thema IFFR 2017: PARALLAX VIEWS

Elk jaar besteedt IFFR aandacht aan relevante maatschappelijke thema’s met films, debatten, speciale gasten en randprogrammering. In 2017 zijn de thematische programma’s gebundeld in de sectie Perspectives. Onder de titel Parallax Views presenteren we een actueel programma dat de polarisatie binnen onze hedendaagse maatschappij onderzoekt.

Op het kantelpunt van diverse politieke verschuivingen lijkt de wereld meer gepolariseerd dan ooit. De steeds scherpere breuklijnen in onze maatschappij en de verbeten discussies in de media inspireerden IFFR om films te selecteren die een nieuw licht werpen op deze gespletenheid. Deze films zijn door het gehele programma van IFFR 2017 terug te vinden. Iedereen kijkt vanuit een ander perspectief naar dezelfde situatie; het festival biedt daarom met Parallax Views een platform aan filmmakers, kunstenaars, denkers, journalisten en het publiek om met elkaar in gesprek te gaan over de maatschappelijke en politieke veranderingen. Ook worden onder deze noemer masterclasses en voordrachten gegeven.

Naast het Parallax Views-programma biedt de sectie Perspectives onderdak aan vier programma’s die actuele breuklijnen uitlichten en onderzoeken en daarmee zijn verbonden aan het themaprogramma van IFFR 2017: A Band Apart, Black Rebels, Criss-Cross en Picture Palestine.

A Band Apart
Het programma A Band Apart beschouwt kleine utopieën en de ‘shock and awe’-methode, die wordt gehanteerd wanneer splintergroeperingen samenkomen om de gevestigde orde uit te dagen of omver te schoppen. Of dat nu via terrorisme, sektes, politiek of muziek is, de manier waarop dat gebeurt is duidelijk anders dan veertig jaar geleden, toen de punkbeweging met wanorde de maatschappij probeerde te ontregelen. A Band Apart vertoont moderne films met dezelfde rauwe energie van toen, en vertelt verhalen van outsiders die het establishment provoceren. Een van die films is Nocturama (Bertrand Bonello, 2016), waarin een groep radicale millennials Parijs probeert te bombarderen. In de serie Generatie B (Pieter Van Hees, 2016) reageert de Belgische jeugd heel anders op het leven in een crisis, zonder uitzicht op werk. Ook deze jongeren zijn boos, maar humor voert de boventoon.

Black Rebels
Democratische samenlevingen worden steeds meer geconfronteerd met de culturele kloof en toenemend racisme. Nergens in de filmgeschiedenis worden deze thema’s zo grondig aangekaart als in Black Cinema: filmmakers uit de Afrikaanse diaspora verbeelden en becommentariëren deze materie al sinds het ontstaan van film. Het programma Black Rebels bevat films over en overwegend door zwarte mensen die zich verzetten tegen de polarisatie. Met Nederlandse en Europese premières, maar ook enkele klassiekers. Het aanbod is zeer divers, met speelfilms, korte films, drama, (muziek)documentaires, experimentele films, sciencefiction en videokunst. Barry Jenkins, de regisseur van Moonlight, verzorgt een masterclass, er zijn ​kunstinstallaties van Keith Piper (Robot Bodies) en Tirzo Martha (Testament of Hope and Faith) te zien en er zijn verschillende gesprekken met makers. Tevens is er een vier uur durende wervelende talkshow waarin niet alleen de culturele kloof wordt onderzocht, maar ook de rijke invloed van zwarte cultuur op de kunsten aan bod komt. Onder meer vooraanstaand regisseur Charles Burnett van de L.A. Rebellion-filmbeweging is te gast tijdens deze talkshow.

Criss-Cross
In de jaren zeventig behoorde de sociaal geëngageerde politieke thriller tot Frankrijks meest verkochte filmproduct. De laatste tien jaar maakte deze Franse misdaadcinema een monumentale comeback. De films uit het programma Criss-Cross tonen Frankrijk als slagveld: politie en georganiseerde misdaad maken van elke grote Franse stad een oorlogsgebied, seriemoordenaars zijn een metafoor voor een samenleving op de rand van de afgrond, en de bourgeois familie is verworden tot een gevangenis waarin voortdurend wordt onderhandeld tussen veroordeelde en bewaker. Het programma opent met de wereldpremière van Éric Valettes Le serpent aux mille coupures (2017), de verfilming van de gelijknamige roman van de succesvolle schrijver-scenarist DOA, over racisme en terrorisme op het Franse platteland. Het programma toont het werk van Frankrijks nieuwste generatie genreauteurs, variërend van Mathieu Kassovitz (L’ordre et la morale, 2011) via Olivier Marchal (36 Quai des Orfèvres, 2004) tot Fred Cavayé (Mea Culpa, 2014) en Julien Leclercq (Braqueurs, 2015). Ook meer linksgeoriënteerde makers met een licht andere kijk op het genre krijgen een stem in dit programma, zoals Olivier Masset-Depasse (Sanctuaire, 2015). Het bewijst dat cinema nog steeds in staat is om onze maatschappij gedetailleerd te analyseren – soms zelfs te veranderen – door middel van vermakende en verhelderende verhalen.

Picture Palestine
Sinds 1917, het jaar waarin de Britse regering met de Balfour-verklaring de basis legde voor het huidige Israël, is het Palestijnse grondgebied een schrijnend voorbeeld van grote maatschappelijke en politieke gespletenheid. Een scherpe breuklijn op de wereldkaart. IFFR presenteert een visuele reis door Palestijnse cinema die tragedies, dromen, absurditeit en hoop in het gebied weergeeft. Ondanks het gebrek aan middelen en geld ontwikkelde Palestina sinds de jaren zestig een eigen filmsubcultuur. Van militante films uit de jaren zeventig en verhalen uit bezette gebieden tot hedendaagse experimentele korte films en sciencefiction. Het programma bestaat uit historisch en nieuw materiaal op het snijpunt van esthetiek, media, politiek en hedendaagse kunst in en buiten het bezette gebied. Het bijzondere Perpetual Recurrences (Reem Shilleh, 2016), een stoomcursus in de filmische representatie van Palestina van de afgelopen veertig jaar, beleeft zijn Europese première. Ook zijn onder meer de korte film Like Twenty Impossibles (Annemarie Jacir, 2003) bevestigd en de creatieve documentaire A Magical Substance Flows into Me (Jumana Manna, 2015).

Bron: IFFR