Jury Gouden Kalf Competitie 2015

De 35e editie van het Nederlands Film Festival wordt gekenmerkt door een verandering in de wijze waarop de Grote Prijzen van de Nederlandse Film, de Gouden Kalveren, toegekend worden. In de categorieën Speelfilm en Lange Documentaire en alle daarbij behorende prijscategorieën wordt in 2015 voor het eerst gestemd via het Academysysteem. Voor de categorieën Korte Documentaire en Korte Films en Televisiedrama wordt traditioneel nog wel een jury aangesteld. De juryleden voor deze competitie zijn nu bekend. Bekijk ook het overzicht van alles geselecteerde films voor de Gouden Kalf Competitie 2015.

Jury Gouden Kalf Competitie Korte Documentaires

Documentairemaker en scenarist Oeke Hoogendijk (1961) studeerde in 1990 af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht in de richting toneelregie. Na diverse toneelprojecten maakte ze in 1998 haar documentairedebuut met Een Gelukkige Tijd, waarin ze het verhaal van de oorlogsjaren van haar moeder combineert met haar fascinatie voor film. De film werd bekroond met de televisieprijs Het Gouden Beeld en in Wenen met de Euro-Comenius Award. In 2002 verscheen het essayistische The Holocaust Experience, waarin ze onderzoekt hoe verschillend de herdenking aan de oorlogsverschrikkingen vormgegeven wordt in Europa en in de VS. Maar liefst tien jaar lang filmde ze zeer geduldig de verbouwing en herinrichting van het Rijksmuseum. De bejubelde, vierdelige documentaire Het Nieuwe Rijksmuseum won onder meer de Zilveren Nipkowschijf en een Gouden Kalf. Hoogendijk monteerde in 2014 de epische reeks tot een film die tien jaar renovatie tot een avondvullende ervaring samenbalt. De filmversie won de IDFA Award 2014 en kreeg dit jaar een Amerikaans bioscooproulement.

Documentairemaker Menno Otten (1984) studeerde in 2009 af aan de Nederlandse Filmacademie. Tijdens zijn studie ontwikkelde hij een eigenzinnige stijl van filmen, duidelijk af te zien aan internationaal bekroonde documentaires als In een vergeten moment, Via Dolorosa en Face to Face. Voor Peter Delpeuts One Hand Clapping en Warming Up verzorgde Otten de montage. De afgelopen jaren maakte Otten tal van video- en kunstinstallaties, opgenomen in de collectie van onder andere Philips, het Concertgebouw en Samsung. Voor het laatste bedrijf bracht hij deze zomer een imposante ode aan het beroemde Panorama Mesdag. Onder de titel Moving Mesdag wekte hij het grootste levende schilderij ter wereld op veertien gigantische, gekromde schermen tot leven. Als gastdocent is Otten verbonden aan de Nederlandse Filmacademie en aan Open Studio.

Documentairemaker Marije Meerman (1967) studeerde kunstgeschiedenis en archeologie aan de Universiteit van Amsterdam en volgde de Nederlandse Filmacademie in de richting regie en camera. In 1995 debuteerde ze met De Kresj: Leef & Werk in de Geest van Lenin, over haar opvoeding op een Amsterdamse antiautoritaire crèche. De ouders van de kinderen op diezelfde crèche staan centraal in het vervolg op haar debuutfilm, Onze Kresj, dat vorig jaar op het NFF in première ging. Meerman maakte veel documentaires voor het VPRO-programma De Nieuwe Wereld en werkt sinds 2002 voor VPRO’s Tegenlicht, waar ze zich richt op globalisering, internationale politieke verhoudingen en economie. Samen met Doke Romeijn is ze momenteel eindredacteur van Tegenlicht. In 2008 won ze De Loep, de prijs van de Vereniging van Onderzoeksjournalisten, voor de documentaire De verkoop van een oorlog, een reconstructie van de communicatiestrategieën die de Amerikanen toepasten bij hun voorbereiding van de oorlog in Irak. Met I Wanna Be Boss, waarin ze vijf Chinese leerlingen volgde tijdens hun laatste jaar aan een middelbare school, won Meerman in 2009 het Gouden Kalf voor Beste Korte Documentaire.

Jury Gouden Kalf Competitie Korte Films en Televisiedrama
Producent Marc Bary (1964) studeerde in 1993 af aan de Nederlandse Filmacademie en later aan het Binger Filmlab. Hij leidt het mede door hem opgerichte productiebedrijf IJswater Films dat al bijna twintig jaar kwaliteitsfilms en tv-producties, veelal met nieuw talent, realiseert. Sinds De Poolse bruid (Cannes Critics Choice, Golden Globe Nominee) volgden er vele andere bekroonde speel- en telefilms, waaronder Diep, Skin (Winnaar Gouden Kalf, voor acteur Robert de Hoog), Win/Win (Winnaar Prix Europa) en De nieuwe wereld (Winnaar International Emmy Award, voor actrice Bianca Krijgsman). Er werden al meer dan vijftig korte films geproduceerd, waaronder Raak, bekroond met een Gouden Beer. Bary is medeoprichter van NFTVM (nu VERS) en was bestuurslid van NVS/FPN en adviseur bij het Amsterdams Fonds voor de Kunst en de Rotterdamse Dienst Kunst & Cultuur. Als vaste gastdocent geeft hij aan de Nederlandse Filmacademie les in productie. Sinds 2010 is hij een van de Nederlandse juryleden van de International Emmy Awards. Op dit NFF gaat zijn korte, door Esra Piké geregisseerde documentaire U hebt een probleem (NFF Debuut Competitie) in première en is de Belgische coproductie Paradise Trips de openingsfilm van Vlaams XL.

Animatieregisseur Hisko Hulsing (1971) studeerde in 1995 af aan de Willem de Kooning Academie in de richting animatie en schilderen. Naast schrijven, regisseren, schilderen en animeren, componeert en arrangeert Hulsing orkestrale soundtracks. Harry Rents a Room, Seventeen en Junkyard werden op talloze internationale festivals vertoond en vielen daar veelvuldig in de prijzen. Zowel Seventeen als Junkyard waren de officiële Nederlandse Oscar-inzendingen. In 2012 werd Hisko Hulsing uitgenodigd door toonaangevende animatiestudio’s als Disney en Dreamworks om Junkyard te vertonen voor de staf en tekenaars. Hulsing maakte een honderdtal olieverfschilderijen die als achtergronden dienden voor de hybride live-action/animatie-documentaire The Last Hijack. In Los Angeles creëerde hij concept-art en schilderijen voor een geanimeerd Richard Linklater- project. Voor de HBO/Universal Pictures documentaire Cobain: Montage of Heck van Brett Morgen was hij verantwoordelijk voor de geanimeerde sequenties.

Regisseur en scenarist Dana Nechushtan (1970) won met haar eindexamenfilm Djinn, waarmee ze in 1994 afstudeerde aan de Nederlandse Filmacademie, diverse grote prijzen – en een Oscarnominatie voor beste studentenfilm. Voor televisie regisseerde ze onder meer de jongerenserie 20Plus en de Vestdijk-verfilming Ivoren wachters, voordat ze in 2000 met Total Loss haar speelfilmdebuut maakte. Vervolgens werkte ze aan een aantal televisieprojecten, waaronder de jeugdserie Dunya en Desie. De populaire serie kreeg een vervolg in de bioscoop, en die ging – evenals haar meermaals bekroonde film Nachtrit – de hele wereld over. Het medium televisie bleef trekken, met onder meer de zevendelige dramaserie Annie M.G. en de serie Overspel die haar (en haar mederegisseurs) een Gouden Kalf opleverde. Ook het door haar geregisseerde en mede ontwikkelde Hollands Hoop won een Gouden Kalf, voor Beste Televisiedrama 2014. Voor zangeres Anouk regisseerde Nechushtan een vijftal videoclips, waaronder die bij het songfestivalnummer Birds.

Bron: Nederlands Film Festival