Studenten Nederlandse Filmacademie genomineerd voor Studenten Oscar
Studenten van de Nederlandse Filmacademie zijn met examenfilm ‘Sacred defense’ genomineerd voor een Studenten Oscar. ‘Iraniërs hebben bij de film een extra laag van herkenning, maar iedereen kan er iets mee.’
‘Sacred defense’ speelt zich af in het Iran van de jaren tachtig ten tijde van de oorlog met Irak. De Iraanse Reza motiveert mannen die zich vrijwillig melden om te vechten in de oorlog. Zijn twijfels over het nut van deze strijd nemen toe wanneer zijn dertienjarige zoon Amin zich meldt als rekruut.
‘Sacred defense’, de eindexamenfilm van regisseur Nima Mohaghegh (29) en producers Aydin Dehzad (30) en Bas Broertjes (27), is genomineerd voor een Studenten Oscar in de categorie Buitenlandse film. Vandaag horen ze of ze hebben gewonnen. Dehzad: ‘De laatste nominatie voor Nederland stamt uit 2007. Mike van Diem, van de film ‘Karakter’, won in 1990 met zijn examenfilm ‘Alaska’. Hij is de enige Nederlandse winnaar van de prijs.’
Mohaghegh: ‘Toen was ik pas vijf, moet je nagaan.’
Het onderwerp van jullie film is bij veel Nederlanders niet heel bekend. Is dat waarom jullie hem wilden maken?
Mohaghegh: ‘Niet per se. Ik had al lang het idee om een film te maken waarin Iraanse strijdliederen een rol spelen. Ik ben geboren in de Verenigde Staten en op mijn eerste naar Iran verhuisd, daar komen mijn ouders vandaan. Op mijn negende ben ik naar Nederland gekomen. Met name de strijdliederen die ik in Iran op de televisie zag, zijn blijven hangen. Dat zijn bijna gesproken, ritmische liederen over politiek-religieuze thema’s. Hun kracht fascineerde mij enorm.’
Dehzad: ‘Ik ben in Iran geboren en op mijn zevende naar Nederland verhuisd. Toen Nima over zijn idee vertelde, wilde ik het graag doen.’
Dat ligt voor Bas waarschijnlijk anders.
Broertjes: ‘Ik heb me er wel goed in moeten verdiepen. Ik heb vooral heel veel gelezen, uren research gedaan en er veel over gepraat. In mijn omgeving merkte ik ook dat veel mensen niet weten wat zich daar heeft afgespeeld.’
En dan is de film ook nog in het Farsi.
Dehzad: ‘We hebben geprobeerd het Bas te leren, maar tevergeefs.’
Broertjes: ‘Het maakte het productieproces wel ingewikkelder, ja. Het script is in het Nederlands geschreven in samenwerking met Pieter van den Berg, en vertaald naar het Farsi. Editor Jelle Kuipers is ook een Nederlander. We wisten wel ongeveer wat er gezegd werd, omdat we een vertaling hadden, maar Nima heeft er vaak naast gestaan omdat we een knip maakten midden in een woord. Dat hoorden wij natuurlijk niet. Het speelt zich af in Iran, maar het thema is heel universeel.’
Je bedoelt de relatie tussen vader en zoon?
Broertjes: ‘Iraniërs hebben bij de film een extra laag van herkenning, maar iedereen kan er iets mee. We wilden de hoofdpersoon voor een heftige keus zetten en kijkers laten nadenken.’
Mohaghegh: ‘En het belangrijkste: zonder erover te oordelen. De hoofdpersoon neerzetten als een stereotiepe vechter is eenvoudig, een menselijk beeld scheppen is mooier. Hij is strijder, maar ook een vader die van zijn zoon houdt. Een man met de hoop dat zijn zoon een mooie toekomst krijgt. Die acteur, Saman Amini, is voor mij de voornaamste reden dat de film is gelukt. Hij is pas 23, maar speelt een fantastische vader.’
Hoe reageerden de Iraniërs die de film hebben gezien?
Mohaghegh: ‘Verschillend. Sommigen vonden het moeilijk om naar de film te kijken, omdat de oorlog heel diep zit. Hij leeft nog steeds. We hebben acteurs gehad die mee wilden werken aan mijn film, en pas laat begrepen dat die over de oorlog ging. Sommigen kwamen naar ons toe en zeiden: ‘Een film over de oorlog? Dan niet, doei!’
Dehzad: ‘We hebben ook erg mooie reacties gehad, hoor. Ik heb zelfs een vrouw gesproken die huilend van ontroering naar mij toe kwam omdat ze het zo mooi vond.’
(Door: Petra Huijgen)
Bron: Parool
