Omroepwerkgevers lappen structureel afspraken aan hun laars

De publieke omroepen negeren massaal de CAO-afspraak rond de contractering. Slechts drie omroepen hebben op tijd gerapporteerd hoe de verhouding tijdelijke en vaste contracten is. De Nederlandse Vereniging van Journalisten NVJ spreekt er schande van dat het de omroepen al zes jaar niet lukt om een heel simpele afspraak uit te voeren.

CAO-artikel nog geen jaar correct uitgevoerd
In 2007 hebben werkgevers en werknemers in de publieke omroep maatregelen genomen om het onterecht grote aantal tijdelijke contracten terug te dringen. “Toen al is afgesproken dat 90 procent van de werknemers dat structureel werk doet ook voor onbepaalde tijd in dienst zou moeten zijn.”, zo zegt Omroepsecretaris Marc Visch van de NVJ. “Voor projecten hebben we toen bepaald dat 60 procent na een jaar een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd zou moeten hebben.” Maar de NVJ constateert dat sinds die afspraak is gemaakt er nog geen jaar is geweest dat alle omroepen ook aan die criteria voldeden. “We hebben diverse keren met een kortgeding moeten dreigen om überhaupt de afgesproken rapportage te krijgen, maar dat is natuurlijk geen manier van werken.”, aldus Marc Visch.

Afspraak is afspraak
“De omroepen weten dat dit een heel belangrijke afspraak voor de werknemers is. Sterker, het is ook tijdens de huidige CAO-onderhandelingen weer een van de belangrijkste gespreksonderwerpen.”, zegt Visch. Leden melden zich al jaren bij de NVJ met de mededeling dat ze graag verruiming van het aantal tijdelijke contracten willen. Ze worden na een aantal tijdelijke contracten gewoon op straat gezet of krijgen te horen dat ze na drie maanden weer welkom zijn. De omgekeerde wereld volgens de NVJ. “Omroepen, zeker publiek gefinancierde, moeten hun verantwoordelijkheid nemen!”, vindt de Omroepsecretaris. “En dat betekent dat ze werk voor onbepaalde tijd ook met contracten voor onbepaalde tijd moeten invullen. Nu leggen ze het risico volledig bij de werknemer. Het misverstand dat in leven wordt gehouden is dat een contract voor onbepaalde tijd een vast contract is waar men nooit meer onderuit komt”. De NVJ vraagt zich zo langzamerhand af wat de waarde van een afspraak met de omroepwerkgevers is.

Onzinargumenten
In Hilversum heet tegenwoordig alles een project. Het argument dat vaak gebruikt wordt is dat men niet zeker weet of een programma wel weer in het schema terugkomt. Een onzinargument volgens de NVJ. “Bij Verkade weten ze ook niet of er volgend jaar nog wel koekjes verkocht worden. En toch hebben ze daar ook personeel met contracten voor onbepaalde tijd.” De NVJ verwijt de omroepdirecties geen ondernemerschap te bezitten. “Het zijn winkeloppassers die, ondanks dat ze ruim vooraf weten wat voor budget ze hebben, alle risico’s willen vermijden of af willen schuiven.” Terwijl juist dit jaar de omroepen volgens de NVJ hun verantwoordelijkheid zouden moeten nemen. ”Zeker in een tijd dat er fors gesneden gaat worden in de werkgelegenheid zou het verstandig zijn om zo veel mogelijk contracten voor onbepaalde tijd te hebben. Bij reorganisatie verdwijnen als eerste de tijdelijke banen en daarmee worden vooral jongeren getroffen. Zij hebben geen recht op een Sociaal Plan.” Maar ook de omroepen zouden er zelf baat bij hebben dat er een goede afspiegeling plaatsvindt bij een reorganisatie. Dan hou je na reorganisatie een evenwichtige leeftijdsopbouw binnen je bedrijf.

Bron: NVJ