Verslag Netwerkborrel thema ‘Post-IDFA: ervaringen van pitchers’ 26 november 2012 

Tijdens het IDFA organiseerde de NBF een workshop over het maken van pilots voor pitches tijdens festivals en twee Industry panels, waarvan 1 over ‘funding trailers’. Deze trailers/pilots worden op festivals zoals het IDFA gebruikt om je documentaire project te pitchen op de verschillende coproductie- en cofinancieringsmarkten. Op het IDFA is dit het Forum en de NBF was benieuwd wat deze pitches door de jaren heen hebben opgeleverd. Daarom hebben we alle Nederlandse pitchers sinds 2007 gevraagd of ze iets wilden vertellen over hun ervaringen. Hetty Naaijkens-Retel Helmrich, Jos de Putter en Harmen Jalvingh waren bereid om hun ondervindingen met ons te delen onder leiding van moderator Hans Bosscher. Naast voorzitter van de NBF is hij betrokken geweest bij de oprichting van het Forum in 1992. In de zaal zat ook Yorinde Segal van het IDFA om vragen te beantwoorden.

Forum
Het Forum is IDFA’s internationale co-financiering en co-productie markt voor documentaires. Het is een belangrijke ontmoetingsplek voor filmmakers, tv commissioning editors, documentaire aandeelhouders en onafhankelijke documentaire producenten. Het Forum biedt verschillende mogelijkheden om deze groepen met elkaar in contact te brengen, namelijk algemene pitches, ronde tafel pitches en één-op-één ontmoetingen.
Bij de pitches is het van belang om een mogelijke investeerder te interesseren voor je project door middel van een trailer of een pilot.

Resultaten
Voor deze avond heeft de NBF drie pitchers uitgenodigd om te onderzoeken: wat levert zo’n pitch nou eigenlijk op?

Tijdens de avond blijkt dat alle pitchers andere ervaringen hebben. Hetty Naaijkens-Retel Helmrich (Forum 2007 – Stand van de sterren (Position among the stars)) begint de avond met haar verhaal. Hetty heeft als producent gepitched voor Stand van de sterren (position among the stars) en haar ervaring is dat als je een succesvolle pitch doet, dat de Nederlandse fondsen denken: ‘Het komt wel goed met die film, ga eerst maar buitenlandse financiers aantrekken’. Uiteindelijk loop je hierdoor volgens Hetty vaak Nederlands geld mis en vervolgens hoor je negen van de tien keer niets van de buitenlandse geïnteresseerden die in eerste instantie erg enthousiast reageerden. Met haar film is het uiteindelijk helemaal goed gekomen, maar Hetty heeft het pitchen toch als frustrerend ervaren.

Jos de Putter (Forum 2011 – Our Film) heeft als regisseur een vergelijkbare ervaring toen hij Our Film pitchte in 2011. Jos pleit over het algemeen voor het kleinschalig, persoonlijk en dichtbij huis houden van een film en was er daarom niet happig op om te pitchen voor een groot internationaal publiek. Bij zijn eerdere films heeft hij dit dan ook nooit gedaan, maar gezien het mogelijk populaire onderwerp van de film (gepensioneerde chimpansees in de VS) besloot hij er toch voor te gaan. De pitch bleek inderdaad een enorm succes en hij kreeg al snel veel toezeggingen. Vervolgens hoorde hij helemaal niets meer van deze toezeggingen. Alle documenten die hij bijvoorbeeld via WeTransfer toestuurde werden naar eigen zeggen niet eens geopend. Jos zou nu niet zo snel nog eens pitchen, omdat hij ook het idee heeft dat je er geld van de Nederlandse fondsen door misloopt. Hij ziet echter wel het belang van de pitches voor buitenlandse projecten in.

Hoe kan het dat je niets meer hoort terwijl je grote toezeggingen hebt gehad? Uit de zaal wordt er geopperd dat de commissioning editors van de tv stations naar dergelijke bijeenkomsten over de hele wereld komen met een opdracht. Als ze terug zijn moeten ze weer overleggen met de grote bazen en op basis daarvan kan er besloten worden om toch niet in je project te investeren. Toch vinden Jos en Hetty het jammer dat hier niet meer duidelijkheid over is.

Producent Harmen Jalvingh belicht ook de andere kant van het Forum. Hij heeft twee keer gepitcht in 2011 (Faithless) en 2012 (Zero Waste). Bij beide projecten kreeg hij positieve reacties en zijn de toezeggingen wel hard gemaakt. Harmen kijkt per project of het onderwerp geschikt is om te pitchen. Soms kiest hij er ook voor om niet te pitchen als hij denkt dat dit beter is voor de film.

Hans concludeert dat de ervaringen verschillend zijn, maar dat het pitchen van een project op zich goed is voor het project. Je leert een verhaal vertellen in korte tijd waardoor het voor jezelf vaak duidelijker wordt waar je film precies over gaat.

Uit het publiek komt er een vraag over pitchtrainingen. Hebben deze dan wel nut? Volgens Jos is zo’n pitchtraining bedoeld om de taal te leren van degenen die naar je pitch luisteren. Hetty zou verder graag een duidelijker overzicht willen hebben van met welk bedrag de commissioning editors aan tafel zitten. Wat hebben ze echt te besteden? Yorinde van IDFA geeft aan dat al deze informatie van te voren te vinden is in de EDN Guide en Industry Guide. Harmen ziet het pitchen ook als een goede mogelijkheid om mensen te leren kennen. Je komt veel dezelfde mensen tegen en op deze manier heeft hij veel dingen kunnen regelen met mensen die hij op markten en borrels ontmoet had.

Hans vraagt hierop inspelend of er dan misschien meer borrels bij zouden moeten komen om de resultaten voor pitchers op het Forum te vergroten.

Deze vraag wordt besproken tijdens de aansluitende borrel want de tijd is alweer voorbij. We zien iedereen graag weer de volgende keer! Allereerst op onze nieuwjaarsreceptie op 17 januari 2013 en daarna tijdens de reguliere netwerkborrel op 28 januari die zal gaan over games en film.