Nederland stopt met analoge filmvertoning

Nederland is het eerste Europese land waar analoge filmvertoning iets voor een museum wordt: 35-millimeterfilms en filmkoeriersdiensten worden overbodig. Circa 240 Nederlandse bioscopen en filmtheaters vertonen en transporteren hun films straks digitaal.

Lees hier het artikel in Trouw:

Rat-tat-tat-tat-tat-tat ratelt het onophoudelijk in de kleine filmcabine. Van een ronddraaiende spoeltafel loopt een 35-millimeterfilm naar de projector, een Philips uit 1959. In de zaal zien kinderen de animatiefilm ‘Arrietty’. Ze hebben geen idee hoe boven hun hoofd meters filmtape via ingenieuze katrolletjes en een projector een tweede roterende tafel opdraait. ‘Dit geluid verdwijnt’, vertelt directeur Henriëtte Boerhof van Filmtheater Fraterhuis in Zwolle.

Niet alleen deze analoge filmprojector valt stil in 2012. Alle bioscopen gaan over op digitale filmprojectie. ‘Ouderwets, reageren nieuwe vrijwilligers soms als ze onze analoge projector voor het eerst zien’, zegt ze. ‘Maar zo ziet het er in heel Nederland nog uit. Oude techniek, maar niet ouderwets.’

Alle circa 240 Nederlandse bioscopen en filmtheaters vertonen en transporteren hun films straks digitaal. Nederland is het eerste Europese land waar analoge filmvertoning iets voor een museum wordt: 35-millimeterfilms en filmkoeriersdiensten worden overbodig. In Zwolle hebben vrijwilligers – er zijn er 115 – al afscheidsfilms gemaakt. Er blijft een analoge projector voor ‘je weet maar nooit’. Tot de zomer kan er nog een 35-millimeterfilm voorbijkomen. Daarna houdt het op.

Make-uptafel
Veel gebruiken zullen verdwijnen. Nieuwe bioscoopfilms verschenen tot nu toe op een select aantal spoelen die wekelijks in de vaste wisselnacht van woensdag op donderdag met de ‘WoDo’-koerier van filmhuis naar filmhuis gingen. De films werden in delen aangeleverd en op de make-uptafel tot één film getapet.

Kaskrakers zijn herkenbaar: die zijn op hun rondreis door Nederland zo vaak opgeknipt en vastgeplakt dat ze uitlubberden. Maar ‘het drama’ zullen filmhuizen niet missen. ‘Dan zag je bij binnenkomst al: hier is een spoel van de tafel gevallen’, zegt Boerhof. ‘Alsof er iets was ontploft.’

Films op ‘de tafel’ leggen was typisch mensenwerk. Ieder jaar ging het wel een of twee keer mis. Een filmspaghetti van vijf kilometer tape vulde dan het Fraterhuis. Herordenen, knippen en plakken kostte dan een halve dag. Nog een voordeel van digitaal: vrijwilligers tot operateur opleiden kost voortaan een uurtje. Bij analoge films was dat een half jaar.

Dolfje Weerwolfje
Het Fraterhuis investeert in de toekomst met een supersonische digitale projector, moderner dan exemplaren die elders worden geïnstalleerd. Met eigen geld en een deal met Sony is het filmtheater een demonstratielocatie geworden. In zaal twee, waardoor net nog de 35-millimeterfilm van Dolfje Weerwolfje liep, start inmiddels de digitale thriller ‘La Piel Que Habito’. Hier klinkt de toekomst: een zwaar zoemgeluid. Voor de lampkoeling.

Bron: Trouw.nl