Chileense Cinema in EYE

EYE Film Instituut viert van 2 t/m 15 juni Cinema Chile, een festival met de nieuwste Chileense speelfilms, documentaires, korte films en Q&A’s met jonge Chileense makers.

Cinema Chile besteedt op vrijdag 3 juni (vanaf 19.30 uur) in een bijzondere talkshow met de Chileense makers zelf aandacht aan de politieke geschiedenis van Chili en de kunstzinnige en maatschappelijke betekenis van de Chileense film, die de afgelopen jaren een ware opleving kent.

Moderator is Floortje Smit, filmjournalist de Volkskrant.

Gasten zijn Bruno Bettati (producent Manuel de Ribera), Nayra Ilic (Metro cuadrado) en Théo Court (Ocaso)

Met prachtige gitaarmuziek van de Chileense gitarist Alvaro Pint Lyon.

Jonge cinema uit Chili
Cinema Chile toont de opkomst van een opvallende lichting films uit Chili. EYE heeft in het verleden al eerder aandacht besteed aan regio’s die op filmgebied een bijzondere ontwikkeling doormaken (recentelijk de Roemeense cinema).
In Chili werden al regelmatig goede films gemaakt, maar vaak met net te weinig budget en met onvoldoende (export)potentie. De doorbraak kwam met Tony Manero van Pablo Larraín. Winnaar van meerdere internationale prijzen, creëerde de film een euforie in het Chileense productielandschap.

Ook andere Chileense films vielen de afgelopen jaren op. Zo won La vida de los peces (Matías Bize, 2010) onlangs de Goya Award (Spaanse equivalent van de Oscar) voor Beste Latijns-Amerikaanse film en werd La nana (Sebastián Silva, 2009) op het Sundance Film Festival 2009 bekroond met de Grote Juryprijs en genomineerd voor een Golden Globe. De Chileense overheid ondersteunt de nationale filmproductie sinds 2004 actief met een reeks van stimulerende maatregelen en heeft hiervoor verschillende fondsen in het leven geroepen. Ook de producenten zelf richten de blik meer naar buiten. De door hen opgerichte organisatie Cinema Chile ondersteunt de films in het buitenland, en promoot Chili als een goed land voor coproducties en als filmlocatie. Producent Bruno Bettati is de oprichter van Cinema Chile en zal aanwezig zijn tijdens het festival.

De stimuleringsmaatregelen werpen hun vruchten af, want ten opzichte van de jaren negentig is het aantal filmproducties verdubbeld. Een belangrijke rol is hierbij weggelegd voor de in 1995 opgerichte nationale filmschool (Escuela de Cine de Chile), die onder meer talenten als Matías Bize heeft voortgebracht.

De nieuwe generatie Chileense filmmakers maakt veelvuldig gebruik van digitale apparatuur, waardoor het mogelijk is tegen relatief lage budgetten te filmen. Hoewel er geen sprake is van een stroming met gemeenschappelijke kenmerken zijn er een aantal opvallende constanten. Een regelmatig terugkerend thema is het Pinochet-verleden en de effecten hiervan op de hedendaagse Chileense samenleving (Post mortem, Tony Manero, Lucía, El edificio de los chilenos). Lucía biedt een onverwachte blik op de onverwerkte gevolgen van Pinochets dictatuur. De jonge filmmaker bewijst dat wie heel secuur kijkt, altijd onverwachte dingen ziet. Lucía won onder andere de FIPRESCI International Critics Prize op Rencontres Cinémas d’Amérique de Toulouse.

Andere cineasten richten zich juist meer op thema’s als het moderne stadsleven en globalisering, gezien door de ogen van hippe twintigers en dertigers. (La vida de los peces, Metro cuadrado, Perro muerto). Sommige Chileense filmmakers tonen zich geïnspireerd door de traditie van de Europese artistieke film; films als Ocaso en Manuel de Ribera zijn thematisch en stilistisch verwant met het werk van Andrei Tarkovski en Ingmar Bergman. Wat de jonge makers bindt is de durf en de drang om verhalen te vertellen die hun generatie bezighouden.

Programma: www.eyefilm.nl